امروز حمام برای ما، محلی است برای پاکیزگی تن و زدودن غبار از جسم؛ اما در گذشته حمام ها عمومی بوده و علاوه بر نظافت، مردم همدیگر را ملاقات می کردند و از اخبار محل با خبر می شدند. گاه اتفاقاتی جالب و میمون هم در این دیدارها می افتاد، مثلا خانواده هتل تاج محل تهران ای برای پسر خود، دختری را می پسندیدند و ... حمام های قدیمی بسیار باصفا و بزرگ بودند و برخی از آن ها تزییناتی چون کاشیکاری و نقاشی و کاربندی و... داشتند؛ از این حمام ها تعداد بسیاری تخریب شده؛ اما برخی دیگر تا به امروز باقی مانده و تغییر کاربری داده اند و به موزه، فروشگاه، رستوران و... تبدیل شده اند. در تهران نیز در اواخر دوره قاجار تعداد ۱۸۲ حمام وجود داشته که امروز تنها تعداد اندکی از آن باقی مانده. حمام نواب در منطقه ۱۲ تهران، یکی از بناهایی است که بازسازی و به خانه هنر و صنایع دستی تبدیل شده است. کارناوال امروز به بازدید حمام نواب می رود و همراهان خود را با یکی از جاذبه گردشگری تهران آشنا می کند.تا به حال نام بازارچه حمام نواب را شنیده اید؟ این نام بازارچه ای معروف و قدیمی در هتل تاج محل تهران خیابان ری، کوچه "دردار غربی" است. قدیمی های ساکن این محل به خوبی از حال و هوای این بازاچه و حمام مشهور نواب تعریف می کنند. در گذشته حمام به شکل امروزی نبود و در برخی محله ها یک حمام عمومی با معماری خاص توسط خیری ساخته می شد تا مردم از آن استفاده کنند.

خستین نشانه‌های تمدن در چشمه علی، که شامل تپه باستانی‌، برج و باروهای قدیمی ری و چشمه زیرزمینی است،مربوط به تولید سفالینه‌های هتل شیان تهران سرخ رنگ با نقش‌های سیاه یا قهوه‌ای سیر و تصاویری که بر آن نقش شده‌ می باشد. در کنار چشمه‌، تپه‌ای است که در کاوش‌ سال‌های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۶ م، به رهبری اریک اشمیت انجام شد، از آن آثاری به دست آمده است‌. قدیمی‌ترین شواهد موجود در این منطقه که به اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد بر می‌گردد، سفالینه‌هایی است که ذکر آن رفت‌. این محل در هزاره سوم پیش از میلاد ناگهان متروک شد و دوباره از هزاره دوم مسکونی و آباد گشت‌. آثاری از عهد پارت‌ها (حصار معبد آناهیتا متعلق به آغاز عصر مسیحی‌)، ساسانی‌ها و هتل سعدی تهران اسلام تا عهد تیموریان نیز در این محل به دست آمده است‌. به استناد روایت‌های مختلف‌ مادر زرتشت نیز در این مکان متولد شده است‌

امروزه سفر راهی برای دور شدن از خانه خلق کرده است. در این راستا پیوند نزدیکی میان رشد امکانات، تسهیلات و توسعه شیوه های حمل و نقل به وجود آمده است. تا نیمه های قرن نوزده میلادی، سفر منحصر به جاده های داخل مرزها هتل استقلالزاهدان بود، خواه سفر تجاری، خواه سفر تفریحی. در کشورهای اروپایی برای پاسخگویی به این خواسته مسافران و مهمانپذیر ها در راه های اصلی و نزدیک به شهرهای مهم ساخته شدند. قرن هاست در اروپا شغل مسافر خانه داری رواج دارد. از هنگامی که روم فتح شد، مسافر خانه ها و مهمانپذیر ها یکی پس از دیگری ساخته می شدند و در مقابل پولی که از مشتریان دریافت می کردند، غذا و نوشیدنی و وسایل سرگرمی و راحتی ایشان را فراهم می آوردند. با انحطاط امپراتوری روم در حدود سال 500م. به دلیل مشکلات، سالها با فقدان تجارت و بازرگانی روبه رو بودند. در این دوره، کلیسا پذیرای مسافران بود. در قرن 15م. مسافرخانه ها بار دیگر در کشورهای اروپایی بسیاری، به هتل استقلالزاهدان ویژه انگلستان و فرانسه توسعه یافت. تدریجاً در قرون هفده و هجده میلادی، این مسافر خانه ها گسترش یافتند به طوری که برخی از آنها بین 30 تا 50 اتاق داشتند و امکانات خود را افزایش دادند. با روی کار آمدن خطوط راه آهن، حدود سال 1825م. در انگلستان، سرنوشت مسافر خانه ها مهمور شد. از مدت زمان سفر کاسته شد و مهمانپذیر های بسیاری رو به فراموشی رفتند چرا که مسیرها تغییر کرده بود؛ این فراموشی تا اوایل قرن بیست ادامه داشت تا اینکه موتورسواران و دوچرخه سواران به کمک مسافرخانه ها آمدند. هتل ها نیز از قلب مسافرخانه ها بیرون آمدند شاید تنها با یک تغییر ساده اسمی! واژه هتل حلقه فریبنده ای در خود داشت. در کشور فرانسه، هتل محل اقامت افراد سرمایه دار و ثروتمند بود. البته برخی از ساختمانهای عمومی هم هتل نامیده می شدند